Bank nie jest instytucją nową, a operacje finansowe są tak stare jak wynalezienie pieniądza, i można by nawet polemizować, czy nie obejmują też handlu wymiennego przed pieniądzem. Umownie jednak dopiero gospodarka towarowo-pieniężna wpłynęła na rozwój sektora bankowości, a instytucje te zaczęły się bogacić dzięki specjalistycznej i skomplikowanej wiedzy. Dawniej klienci zakładali konta bankowe, na które wpłacali zyski ze sprzedaży surowców czy produktów, dziś gospodarka wymaga, aby pieniądz nie zalegał na kontach, ale był w ciągłym ruchu, w obrocie, którym zarabia zarówno dla banku jak i dla właściciela. W tej sytuacji konta bankowe przestały być „skarbonką”, w która wkłada się zyski, ale stały się „punktem przesiadkowym” pieniędzy z jednej operacji na drugą. Konto straciło swoje znaczenie i chociaż nadal gromadzi się w bankach oszczędności, to służą temu raczej wysoko oprocentowane lokaty lub specjalne konta bankowe oszczędnościowe, a te tradycyjne zaczęły służyć jako specyficzny panel do wpłat i wypłat, dyspozycji finansowych i rejestrowania transakcji tak na szczeblu firm, jak i w prywatnych gospodarstwach domowych.
