zapalenie cewki moczowej u mężczyzn

Zapalenie cewki moczowej jest powszechnie występującą chorobą. To nieprzyjemna przypadłość spowodowana zainfekowanie bakteryjne. Zaburzenie to przyjmuje się za pomocą antybiotyków. Może być ono wywołane bakteriami. Czasami daje sygnały, a czasami występuje bezobjawowo. Przypadłość ta może prowadzić do powikłań. Mowa o zapaleniu pęcherza, nerek i stawów. Nieleczone zapalenie cewki moczowej może iść do bolesnych powikłań, a czasem chociażby niezwykle groźnych. Więc konieczna będzie tutaj konsultacja u specjalisty i dostosowanie się do jego wskazań.

Które są etiologie zapalenia cewki moczowej?

Sygnałami zapalenia cewki moczowej że być ucisk oraz palenie, szczególnie podczas wydalania moczu. Charakteryzuje się tutaj częstomocz, sile parcie. Czasem śluzowy ropny wyciek z cewki moczowej. Zapalenie cewki moczowej u ludzi może występować także bezobjawowo. W wypadku leczenia zapalenia cewki moczowej, potrzebne będzie podanie odpowiedniej liczby antybiotyku. Leczenie nie trwa dłużej aniżeli tydzień. Gdy mamy do czynienia z grzybiczym zapaleniem cewki moczowej, potrzebne będą środki przeciwgrzybiczne. Do takiego zakażenia może dotrzeć na skutek współżycia.

co oznacza zapalenie cewki moczowej u mężczyzn - jak leczyć

Diagnostyka zapalenia cewki moczowej

Rozpoznanie zapalenia cewki moczowej składa się na bazie choroby zgłaszanych przez chorego, obserwacji klinicznych oraz po zbadaniu wydzieliny z cewki moczowej (wymaz z cewki moczowej). Gdy pacjent doświadcza wielu charakterystycznych symptomów, stwierdzenie oceny jest całkiem proste, a pobranie wymazu z cewki stanowi potwierdzenie wstępnej oceny. W końca postawienia ostatecznej diagnozy należy pobrać próbkę początkowego strumienia porannego moczu czy wydzieliny z cewki moczowej do analizowania mikroskopowego. Jak w materiale wykryte zostaną neutrofile (typ białych krwinek, które są w odpowiedzi organizmu na zakażenia), to informuje o rozwijającym się procesie zapalnym w zakresie cewki moczowej. Obecność wewnątrz neutrofilów komórek bakterii Neisseria gonorrhoeae jest przykładem na chorobę rzeżączkową. U każdego chorego z zapaleniem cewki moczowej należy wykonać posiew wydzieliny czy wymazu z cewki moczowej w zakresu zakażenia N.gonorrhoeae. Brak bakterii rzeżączki w próbkach, zmusza do dalszych poszukiwań etiologii zapalenia.

Leczenie zapalenia cewki moczowej u panów

Zapalenie wywołane przez chorobę bakteryjną leczy się antybiotykami. Przy potwierdzeniu etiologii rzeżączkowej wykorzystuje się ciprofloksacynę, oflaksacynę czy ceftriaxon w ilości jednorazowej. Przy jednoczesnym zakażeniu Chlamydią ofloksacynę składa się przez tydzień. W dolegliwości nierzeżączkowej także należy zastosować antybiotykoterapię. Tutaj wykorzystanie znajdują azytromycyna (dawka jednorazowa), ofloksacyna, doksycyklina (przez 7 dni) czy erytromycyna (14 dni). W wypadku uzyskania niejednoznacznego efekcie badań czy zakażenia wieloma szczepami bakterii, podejmuje się tzw. leczenie empiryczne – nieswoiste, które polega na dostarczeniu azytromycyny w ilości jednorazowej czy ofloksacyny przez 7 dni. Diagnostyce oraz antybiotykoterapii winni zostać poddani także partnerzy seksualni osoby cierpiącej.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here