Pierwsza generacja urządzeń dotykowych opierała się zwykle na ekranach o konstrukcji oporowej. Pomimo, iż miały one sporo wad, w przemyśle wykorzystuje się je do dziś. Dlaczego zatem warto było je udoskonalać a nie od razu zastępować konstrukcjami pojemnościowymi? Na czym polegają wspomniane udoskonalenia?
Multi – touch w praktyce
Największym ograniczeniem wynikającym ze specyfiki urządzeń o konstrukcji oporowej, był brak możliwości wciskania dwóch przycisków jednocześnie. W nowoczesnych wyświetlaczach tego typu, problem ten nie istnieje, choć istotnie ich konstrukcja jest w zasadzie dokładnie taka sama, co w przypadku ich protoplastów.
W nowoczesnych ekranach dotykowych do zastosowań przemysłowych, stosuje się przede wszystkim dotykowe suwaki, za pomocą których można płynnie regulować ustawienia danego urządzenia. Rozwiązanie to znane jest chociażby z wielu nawigacji samochodowych, w których sterowanie głośnością odbywa się za pomocą takiego prostego narzędzia.
Odporność na wstrząsy
Ekrany oporowe charakteryzują się – podobnie jak inne ekrany dotykowe – dość niewielką odpornością na wstrząsy. Nie przeszkadzało to jednak ich producentom, by wykorzystać je również w przemysłowych urządzeniach mobilnych, łączących się w sposób bezprzewodowy z głównym komputerem w sieci (serwerem).
W układach tych standardem są oczywiście rysiki, ale to nie wszystko. Oprócz nich, zamontowano w nich specjalne obudowy, które nie tylko chronią sam wyświetlacz (zwykle chroniony w podwójny sposób), ale też pozostałe komponenty czytnika. Mariaż ten pozwolił stworzyć wygodne urządzenia, wykorzystywane np. w gospodarce magazynowej do zliczania stanu bieżącego towarów.
Złącza – problem, który da się naprawić
Podstawowym elementem składowym urządzeń z ekranami dotykowymi (niezależnie od ich konstrukcji) jest złącze USB. Niestety, jego największą wadą jest niewielka trwałość, która pośrednio wynika z jego konstrukcji a pośrednio z nieodpowiedniego użytkowania. Problem ten da się wyeliminować dzięki zastosowaniu zupełnie innych, znacznie bardziej stabilnych łączy.
Jednym z takich łącz jest HDMI. Pozwala ono na transmisje ogromnych ilości danych i choć zwykle jest kojarzone wyłącznie z monitorami komputerowymi i telewizorami, to jednak równie często można je stosować w przemyśle. Innym łączem, w które dość często wyposażone są przemysłowe ekrany dotykowe, jest RS232.
Artykuł powstał w oparciu o materiały znalezione na Unisystem.pl
