Pamięć ferrytowa jest kolejnym rodzajem pamięci historycznej, która szerokie zastosowanie znalazła w komputerach pochodzenia polskiego. Mowa tutaj oczywiście o konstrukcji Odra. Pamięć tego rodzaju działała na zasadzie kierunku namagnesowania zastosowanych w strukturalnej budowie pamięci rdzeni ferrytowych. Budowa pamięci ferrytowej jednak w całości oparta jest na działaniu rdzeni toroidalnych. Trwały prace nad zmianą tego rodzaju rdzeni na pierścienie wielootworowe, jednak nie przyniosły one zamierzonych efektów. Tego rodzaju zamiana była kosztowna oraz trudna w utrzymaniu oraz obsłudze. Ponadto pierścienie tego rodzaju nie zawsze działały jak należy. Tak więc to skłoniło do pozostawienia konstrukcji pamięci ferrytowej w obecnym stanie z zastosowaniem rdzeni toroidalnych. Do atutów pamięci ferrytowej możemy zaliczyć fakt, że dane zawierane na nośnikach mogły być przechowywane nawet bez konieczności włączania urządzenia. Pamięć tego rodzaju do poprawnej pracy nie potrzebowała zasilania.
