Stare, mądre przysłowie głosi „cudze chwalicie, swego nie znacie”. Jest to oczywiście prawda. Zwykle zajadamy się wspaniałościami serwowanymi przez kuchnię francuską, zajadamy się włoskimi makaronami i risottem, albo podziwiamy orientalny smak tureckiego kebabu, a gdzie w tym wszystkim jest uwielbienie dla naszej, niepowtarzalnej, polskiej, zdrowej i smacznej kuchni? Staropolskie obyczaje przemawiają za sycącymi zupami, obfitym posiłkiem z mięsa, ryb. Najbardziej możemy pochwalić się dziczyzną, nikt tak jak Polacy nie potrafi zrobić wspaniałej potrawki z zająca, czy niesamowitego gulaszu z dziczyzny. Dzisiaj możemy pochwalić się prawdziwym i świeżutkim chlebem, którego Europa nam zazdrości. Jesteśmy także podziwiani za wspaniałe połączenia potraw mięsnych z warzywnymi. Możemy także pochwalić się wspaniałymi deserami i ciastami. Staropolskie babki, pierniki zawsze wszystkim smakowały, nie wspominając o leguminach. W dzisiejszej Polsce dalej kultywuje się staropolskie obyczaje, chociaż zanikają one, pamiętają o nich nasze babcie.