Europejski system międzynarodowych dróg wodnych składa się z dwóch podsystemów: zachodnio i południowoeuropejskiego. Najważniejszą rzeką systemu zachodniego jest Ren, łączący w jedną całość sieć dróg wodnych Szwajcarii, Francji, Holandii i Niemiec. Rzeka jest dostępna dla statków o nośności do 2 tys. ton od Morza Północnego do Bazylei i 3 tys. ton od morza do Duisburga. Najważniejszym punktem podsystemu południowoeuropejskiego jest Dunaj. Rzeka ta łączy ze sobą Niemcy, Austrię, Słowację, Węgry, Serbię, Czarnogórę, Rumunię, Bułgarię i Ukrainę. Szlak jest dostępny dla barek o nośności 1,5-2 tys. ton. Obydwa te podsystemy łączy natomiast kanał Ren-Men-Dunaj o długości 590km. Kontrolę nad żeglugą po Renie i Dunaju pełnią Centrala Komisja Żeglugi (powstała w 1831 roku) na Renie oraz Komisja Dunajska (powstała w 1948 roku). Obydwie organizacje zapewniają wolność żeglugi i decydują o rozwoju i wykorzystaniu tych rzek. Ponadto pełnią one funkcję administracyjną (wydają przepisy i rozstrzygają spory), informacyjną i doradczą. Inną organizacją kontrolującą transport wodny śródlądowy w Europie jest Europejskie Zrzeszenie Przewoźników Śródlądowych EBU.